Дазвольце з Вамі слухаць цішыню,
дазвольце разам быць у сьветлым суме, –
бо за абодвух Ваша думка ў думе...
Ў будзённасьці, у мітусьні і ў тлуме
я мроям цёплых зьнічак не зманю –
дазвольце з Вамі слухаць цішыню.
Дазвольце з Вамі дыхаць вышынёй,
дазвольце ёю сьніць і трызьніць ёю,
крыштальным сподзевам і казачнай парою,
вішнёвай узыходнай вышынёю.
Слоў трапяткіх няўпэўненасьць са мной, –
дазвольце з Вамі дыхаць вышынёй.
Дазвольце з Вамі кратаць глыбіню,
кранаць яе – ўрастаць, глыбець у самасьць.
Усьмешка без пакут – пустая радасьць!..
Журбой шчасьлівай Вас я асланю,
дазвольце з Вамі кратаць глыбіню.
Дазвольце з Вамі вынайсьці спакой.
Сярод аскепкаў, трэсак, сьмецьця сказаў
сабе прызнацца: немінуча разам
мы незалежныя, хоць Ваша я, Вы – мой.
Дазвольце з Вамі вынайсьці спакой.
Даверце слухаць, дыхаць і глыбець...
Дазвольце з Вамі лётаць і шалець,
дазвольце побач, поруч укрыляць,
дазвольце даць Вам, што я маю даць.
Даверце бачыць, дыхаць і глыбець...
Даверце бачыць...
8.XII.2003.
|
|
